FINDIĞIMIZIN DEĞERİNİ BİLİYOR MUYUZ?

Geçtiğimiz hafta kayınbiraderin oğlunun nişanı için İstanbul’dan Niğde’ye gittim.

Gidiş gelişli 4 şeritli olarak yapılan Niğde Otobanı, Ankara ile Niğde arasındaki ulaşımı bir hayli kolaylaştırmış ve süreyi de epeyi kısaltmış.

Ancak paralı olduğundan pek fazla araca rastlayamadık. Yolcu otobüsleri bile parasız olan eski yolu tercih ediyorlarmış.

300 km lik yol boyunca gördüğüm kadarıyla, 2 ya da 3 akaryakıt istasyonu vardı. Bazı dinleneme tesisleri ise henüz temeli atılmış durumdaydılar.

Benzin almak için uğradığımız bir akaryakıt istasyondaki marketten yolda yemek için 40 gramlık bir pakette fındık aldım.

Ancak ödeme fişin gördüğümde aklım şaşıverdi ister istemez.

Nasıl şaşıvermesin ki, Fiskobirlik ürünü olan bu 40 gramlık fındığın fiyatı tam tamamına 23,50 TL idi.

Kilosunu hesapladığımda 587,50 TL ediyordu.

Hay anasını sayın seyirciler, bir kilo kavrulmuş fındık, yazı ile beşyüzseksenyedi lire elli kuruş, dile kolay… 50 liraya kabuklu olarak sattığımız fındığımız, kırılıp içi kavruluyor, paketlendikten sonra da vatandaşlara fahiş fiyatlarla satılıyor demek ki…

Oysa daha bir hafta önce memleketi Rize’ye giden damadım ile yanındaki kızımla torunum Ordu’da da iki gün kadar kaldıklarınd,a Ömer Aydın firması olan Aysan Gıdadan hediyelik olarak aldıkları fındığın kilosuna 140 TL ödemişler.

Lafı uzatmadan bu konudaki yorumumu bir fıkrayla bitireyim:

Bir Ramazan günü Erzurumlu bir vatandaş akşama doğru bir hayli acıkmış durumdayken, yabancı turistlerin bir pınarın başında , bir lokantadan aldıkları paket çağ kebabını iştahla yediklerini görünce dayanamaz, yanlarına varıp onlara hayretle sorar:

-Hele gardaş der bugün remazandır, sizde oruç yok mudur ki hebile iştahla kebapları götürmektesiz?...

Turistler, “bizim dinimizde oruç tutmak diye bir şey yoktur”, dediklerinde buna çok şaşıran Erzurumlu:

-Ya öyle mi gardaş, der, … O zaman, siz siz olun dininizin kıymetini biliniz...

Bizler de fındığımızın kıymetini bilelim ve artık ucuza kaptırmayalım.