Evlerin bahçeleri, daha çok da sokaklardı oyun alanlarımız. Hemen aklıma gelenleri sayarsam biz; “Gobça”, “Çelik çomak”, “Fırıldak”, “Çember”, “Futbol”, “Uçurtma” ile kızlar da; “Çizgi”, “Beş taş”, “İp atlama” gibi oyunlarla renk katarlardı çocuk hayatlarına.
Ne de olsa insanın insana daha sık dokunduğu yıllarda yaşıyorduk. Cep telefonu ya da tabletlerle değil, birlikte vakit geçirip oyunlar oynayarak sosyalleşiyorduk.
Mahalle kültürünün hüküm sürdüğü dönemin çocuklarıydık biz. Kapısı kilitlenmez, misafirlere açık olurdu evler. Evdeki tükendiğinde bardakla komşudan ödünç alınırdı yağ ve şeker.
Yoksulduk, varlıklı değildik belki, ama hayatımız zengindi bizim… Sokakta oynadığımız için üstümüz başımız sık sık kirlense de, henüz kirlenmemiş, daha tertemizdi çocuk zihinlerimiz.
Arkadaşlığın da tadı bir başkaydı, komşuluğun da. Aynı mahalleli olmakla başlamıştı ilk aidiyet duygumuz.
Türkiye’nin dört bir yanına savrulsak, dünyanın birçok ülkesini dolaşsak da, bir türlü kopamıyoruz mahallemizden ve biriktirdiğimiz anılardan. Çocukluğumuzu da özlüyoruz, mahallemizi de.
Belki o zamanlar siyah beyazdı, sonradan renklendi filmler ve fotoğraflar. Ama anımsadığımızda rengârenk hissederiz çocukluğumuzu. Daha dün gibi canlı renklere dönüşüp, bir film şeridi gibi akar gider gözlerimizin önünden.
Sanki biz büyüdükçe rengini yitirir, soluk siyah beyaz fotoğraflara dönüşür yaşam. Geçmişi kutsarız; ne de olsa güçlü bir mıknatıs gibi hızla kendine doğru çeker bizi… Taşbaşı’nda geçti çocukluğum ve gençliğim. Sonrasında kuş misali göçüp gittim uzaklara.
Anılarımın diyarında kitap yazarak yaşlanmak için geri döndüm Ordu’ya. Sekiz aydır Boztepe’nin bağrına renk katan Zaferimilli mahallesinde geçiyor ömrüm.
Mahallenin demirbaşlarından Temel Çebi, Hamdi Çebi’yle birlikte, üç gün önce “Zaferimilli Dost Grubu” adıyla güzel bir adım attılar WhatsApp’ta. Ben de hemen katıldım tabii.
Büyük bir ilgi gördü, kısa sürede hızla büyüdü grup. Türkiye’nin dört bir yanına dağılsalar da Zaferimilli’de anılar biriktirenler, anılarıyla birlikte geri döndüler mahallelerine.
Artık geçmişin anıları söz ve fotoğraflara dönüşüp, bir bir paylaşılıyor WhatsApp’ta. Belleklerin kapısı aralanıyor, yaşama veda edenler anılıyor, Zaferimilli yeniden geçmişini yaşıyor dost sohbetlerinde.
Yorum Yazın